ભારત રત્ન પુરસ્કાર વિજેતા મહાન અને પીઢ ગાયિકા લતા મંગેશકર હોસ્પિટલમાં દાખલ છે. મંગળવારે તેમને કોરોના થયો હતો, ત્યારબાદ લતાજીને મુંબઈની બ્રીચ કેન્ડી હોસ્પિટલમાં દાખલ કરવામાં આવી હતી. તે હાલમાં હોસ્પિટલમાં છે અને ધીમે ધીમે સ્વસ્થ થઈ રહી છે.
તમને જણાવી દઈએ કે લતાજીને ન્યુમોનિયાની સાથે સાથે કોરોના પણ છે. હાલમાં જ હોસ્પિટલ વતી અને તેમની ભત્રીજી રચના શાહે તેમના સ્વાસ્થ્ય વિશે માહિતી આપી હતી અને જણાવ્યું હતું કે હવે લતાજીની તબિયત સારી છે અને તેઓ પહેલા કરતા સારી છે.
લતાજી સાથે જોડાયેલા આ સમાચાર આવતા જ તેમના ચાહકો પણ ચિંતિત થઈ ગયા અને તેમના માટે પ્રાર્થના કરી રહ્યા છે. તમને જણાવી દઈએ કે દાયકાઓ પહેલા કોઈએ લતાજીની હત્યાનું કાવતરું ઘડ્યું હતું અને તેમને ભોજનમાં ઝેર ભેળવી દેવામાં આવ્યું હતું. લતાજી એ પણ જાણતા હતા કે આખરે તેમનો જીવ કોણ લેવા માંગે છે. ચાલો તમને આ વાર્તા વિશે વિગતવાર જણાવીએ.
28 સપ્ટેમ્બર 1929ના રોજ મધ્ય પ્રદેશના ઈન્દોર શહેરમાં જન્મેલા લતા મંગેશકર ‘સ્વર-મહારાણી’, વૉઇસ ઑફ ધ નેશન, વૉઇસ ઑફ ધ મિલેનિયમ, ‘ભારત નાઇટિંગેલ’ વગેરે જેવા નામોથી ઓળખાય છે. લતાજી, જેમને ભારતના સર્વોચ્ચ સન્માન ‘ભારત રત્ન’થી નવાજવામાં આવ્યા છે, અમે તમને જે વાર્તા કહી રહ્યા છીએ તે શેર કરી.
લતાજીએ તેમના એક ઇન્ટરવ્યુમાં તેમની સાથે થયેલા એક દર્દનાક અને ભયંકર અકસ્માત વિશે જણાવ્યું હતું. સુપ્રસિદ્ધ ગાયકે એક ઈન્ટરવ્યુમાં કહ્યું હતું કે, ‘અમે મંગેશકર આ વિશે વાત કરતા નથી, કારણ કે તે અમારા જીવનનો સૌથી ભયંકર તબક્કો હતો.
વર્ષ 1963 માં, હું એટલી નબળાઈ અનુભવવા લાગ્યો કે હું ત્રણ મહિના સુધી પથારીમાંથી ભાગ્યે જ ઉઠી શક્યો. સ્થિતિ એવી થઈ ગઈ કે હું મારા પગ પર ચાલી પણ શકતો ન હતો.
ઈન્ટરવ્યુમાં લતાજીને પૂછવામાં આવ્યું હતું કે શું ડોક્ટરોએ તેમને કહ્યું હતું કે તેઓ ક્યારેય ગાશે નહીં? તો જવાબ મળ્યો, ‘આ સાચું નથી, મારા ધીમા ઝેરની આસપાસ વણાયેલી કાલ્પનિક વાર્તા છે.
ડૉક્ટરે મને કહ્યું ન હતું કે હું ક્યારેય ગાવા માટે સમર્થ નહીં રહી શકું. અમારા ફેમિલી ડૉક્ટર આર.પી. કપૂર, જેમણે મને સાજો કર્યો, તેમણે પણ મને કહ્યું કે તેઓ આમ કરતા રહેશે, પરંતુ હું સ્પષ્ટ કરવા માંગુ છું કે આ ગેરસમજ છેલ્લા કેટલાક વર્ષોમાં થઈ છે. મેં મારો અવાજ ગુમાવ્યો ન હતો.
લતાજીની લાંબી સારવાર ચાલી અને તેઓ ઘણા દિવસો સુધી પથારીવશ રહ્યા. તેણી કહે છે, ‘એ વાતની પુષ્ટિ થઈ હતી કે મને સ્લો પોઈઝન આપવામાં આવ્યું હતું. ડૉ. કપૂરની સારવાર અને મારો નિશ્ચય મને પાછો લાવ્યો. ત્રણ મહિના પથારીમાં રહ્યા પછી, હું ફરીથી રેકોર્ડ કરવા માટે તૈયાર હતો.
લતાજી જાણતા હતા કે તેમને ઝેર કોણે આપ્યું હતું.
લતાજીને એવું પણ પૂછવામાં આવ્યું હતું કે શું તેમને ખબર છે કે તેમને કોણે ઝેર આપ્યું છે, જેના જવાબમાં તેમણે કહ્યું, ‘હા, મને ખબર પડી ગઈ હતી. પરંતુ અમે કોઈ કાર્યવાહી કરી નથી. કારણ કે અમારી પાસે તે વ્યક્તિ વિરુદ્ધ કોઈ પુરાવા નહોતા.
લતાજીએ પણ આ અકસ્માતમાંથી સાજા થવાનો શ્રેય કવિ મજરૂહ સુલતાનપુરીને આપ્યો હતો. તેમના કહેવા પ્રમાણે, મજરૂહ સાહેબ રોજ સાંજે ઘરે આવતા અને મારી બાજુમાં બેસીને કવિતાઓ સંભળાવીને મારા દિલને ખુશ કરતા. તે દિવસ-રાત વ્યસ્ત રહેતો અને ભાગ્યે જ સૂવાનો સમય મળતો. પણ મારી માંદગી દરમિયાન તે દરરોજ આવતો હતો.
રાત્રિભોજનમાં મારા માટે બનાવેલું સાદું ભોજન પણ ખાતા અને મને કંપની આપતા. જો મજરૂહ સાહેબ ન હોત તો હું એ મુશ્કેલ સમયને પાર કરી શકી ન હોત